#128 Knowledge to Go

Zoals je je misschien herinnert, hebben we het pas gehad over het onderscheid die Trevor Moawad maakt tussen bewust en onbewust competent zijn. Hij gaat met zijn idee tegen de mainstream aan informatie op dit onderwerp en stelt dat het hoogste prestatieniveau komt wanneer we ‘bewuste competentie’ bereiken. Dit is radicaal anders ten opzichte van wat de meesten mensen denken, namelijk dat het hoogste prestatieniveau komt wanneer we ‘de onbewuste competentie’ bereiken.

In deze staat zijn we ons bewust van de dingen die we doen die ons helpen om consistent (sleutelwoord: consistent!) op ons best te presteren.

👆 Dat zelfbewustzijn in combinatie met zelfbeheersing is wat het geweldige zo geweldig maakt.

Vandaag wil ik het hebben over nog een van de Grote Ideeën uit zijn boek: neutraal denken.

Dit concept is in feite het centrale thema van het boek en komt naar voren in de ondertitel: “Hoe neutraal te denken en controle over je leven te krijgen.”

Om de wijsheid tot leven te brengen, deelt Trevor een verhaal over zijn vriend en cliënt, de Super Bowl winnende quarterback, Russell Wilson.

Hij vertelt ons: “Bij de stand van 19-7 had Russell nog steeds niet opgegeven. ‘We kunnen deze wedstrijd nog steeds winnen!’ schreeuwde Russell. ‘Laten we gaan! Vier minuten en vijftig seconden!’

Waarom had Russell het niet opgegeven? Waarom behandelde hij het volgende gedeelte alsof de vorige er niet toe deden? Omdat hij neutraal bleef.

Hij zegt: “Neutral thinking is a high-performance strategy that emphasizes judgment-free thinking, especially in crises and pressure situations. It is the cornerstone of what I teach the athletes and teams that employ me. The thing about neutral thinking that resonates with so many elite athletes, most of whom are deeply skeptical of any self-help, is that it’s real. It’s true. It acknowledges that the past is irrevocable, that it can’t be changed with mantras or platitudes.

Neutral thinking shuns all attempts at illusion or outright self-delusion, which are often the foundation of other motivational systems. Neutral thinking strips away the bull and the biases, both external and internal.”

Naar het Nederlands vertaald zegt hij: “Neutraal denken is een krachtige strategie die de nadruk legt op oordeelvrij denken, vooral in crisis- en druksituaties. Het is de hoeksteen van wat ik de atleten en teams leer die mij in dienst hebben. Het ding over neutraal denken dat resoneert met zoveel topsporters, van wie de meesten diep sceptisch zijn over zelfhulp, is dat het echt is. Het is waar. Het erkent dat het verleden onherroepelijk is, dat het niet kan worden veranderd met mantra’s of smeekbedes.

Neutraal denken schuwt alle pogingen tot illusie of regelrechte zelfbedrog, die vaak de basis vormen van andere motiverende systemen. Neutraal denken verwijdert de onzin en de vooroordelen, zowel extern als intern.”

Snelle context: Russell Wilson is de quarterback van de Seattle Seahawks. Tot voor kort was hij de best betaalde NFL-speler in de geschiedenis. Hij is ook een van de klanten van Trevor en samen hebben ze een bedrijf opgericht onder de naam Limitless Minds. Russell schreef het voorwoord van het boek en is een casestudy waar Trevor in het hele boek op terugkomt.

In deze scène vertelt Trevor ons over een play-offwedstrijd waarin “Russell een van de slechtste vijfenvijftig minuten van zijn jonge carrière speelde.”

Hij had VIER onderscheppingen gegooid en ze verloren zwaar.

Hij hield zijn denken ‘neutraal’ – hij omarmde de realiteit van de situatie terwijl hij zich concentreerde op wat er gedaan moest worden.

Nu is het duidelijk zichtbaar dat hij niet negatief was en verdronk in zijn mislukkingen. (Zoals Trevor ons vertelt, hoewel positief denken soms werkt en soms niet, levert negatief denken ALTIJD negatieve resultaten op.)

Wat minder duidelijk is om te zien, is dat hij ook niet per se POSITIEF dacht. De realiteit is dat er niet veel was om “positief” over te zijn en als hij deed alsof alles een en al zonneschijn en regenbogen was, zou hij niet authentiek hebben geklonken en zou hij minder effectief zijn geweest.

Hij keek gewoon op de klok, rekende uit en ging aan de slag met de volgende belangrijkste taak.

Dat is NEUTRAAL denken.

Probeer het.

Het werkt.

#127 Knowledge to Go

Laten we beginnen met een snelle check-in: in welke richting ga JIJ op?

Nu moeten we waarschijnlijk ook even praten over WAAROM ik zo in de weer ben met mijn persoonlijke ontwikkeling. Ja, ik wil mijn energie ontwikkelen voor mijn werk en liefde en zo, maar er is meer.

Ik aarzel een beetje om het te delen omdat het nogal persoonlijk is, maar ik heb het gevoel dat ik dit wel met je kan delen. En ik denk aan de woorden van Brené Brown. Zij vertelt ons dat we zo min mogelijk kwetsbaar willen zijn, en zij vertelt ons ook dat we dat juist het MEESTE  in andere mensen terug willen zien.

Dus…

Ik heb inmiddels 5 IronMan 70.3 evenementen gedaan, ik heb evenveel Marathons gelopen en nog meer halve marathons. Ik heb een marathon gelopen en direct daarna 250 burpees gedaan en ik heb een ultramarathon gelopen van 50k. Het waren geen geweldige tijden maar ik heb ze allemaal uitgelopen. Maar op een of andere manier blijf ik het moeilijk vinden om goede voedingskeuzes te maken. Met als gevolg dat ik steeds maar weer 5 tot 10 kilo aankom.

(Uiteindelijk, zoals altijd, gaat het verhaal niet per se over MIJ. Het gaat over JOU en wat we misschien in jou kunnen vinden wat hiermee klikt …)

Kort verhaal: Nu ben ik mijzelf al enige tijd aan het ontwikkelen als coach. En als coach heb ik geleerd dat ik coachee nummer 1 ben. Voor mijzelf heb ik de standaard gesteld dat ik als coach vind dat wat ik predikeer naar andere mensen toe, ikzelf ook moet beheersen. Want anders voelt het gewoon niet eerlijk aan. 

Nu heb ik pas geleden wederom mijzelf gecommitteerd aan mijn eigen gedragscodes.

Het voelt alsof het universum mij min of meer een soort knipoog geeft om me uit te dagen om ECHT na te denken over wat het betekent om jezelf te ontwikkelen. Ik hoef niet per se de beste ter wereld te zijn, want dat is iets dat buiten mijn controle ligt, maar ik wil wel het BESTE in mijzelf naar voren halen. 

Dus ik vraag mezelf af: hoe zou DIE versie van mij er echt uitzien?

Ik moet bij het schrijven van dit verhaal aan Ellen Langer denken. Zij is een van ’s werelds meest vooraanstaande sociaal psychologen. Ze zit op Harvard en bestudeert de ‘psychologie van de mogelijkheden’.

Zij is degene die voor een experiment oude mannen in haar studeerkamer heeft gehaald en ze liet doen alsof ze tientallen jaren jonger waren en (kippenvel) binnen een week (!) begonnen hun lichamen te veranderen in een jongere versie van zichzelf. Gek verhaal hé? Zoek het maar op.

Hoe dan ook, ze vertelt ons dat ons potentieel gewoon ONBEKEND is. En dat we onszelf veel te gemakkelijk beperkingen opleggen.

En daar klikt iets in mij mee. Ik heb daarom besloten om me te blijven inspannen voor mijn ontwikkeling als mens (binnen de beperkingen van mijn realiteit waarin ik prioriteit geef aan mijn werk en de liefdevolle relaties in mijn leven) om te zien waartoe ik werkelijk in staat ben.

En…

Ik moet hierbij ook denkeen aan het verhaal van (Qi gong-leraar) Michael Gelb. Michael is een Qi Gong-meester. Hij oefent elk moment van de dag in zijn eentje. Maar… Af en toe gaat hij naar zijn plaatselijke dojo om wat “push hands” te doen met jongens van de helft van zijn leeftijd, gewoon om te testen hoe zijn qi het doet. De “competitie” is een mooie graadmeter voor zijn praktijk.

Ik wil ontdekken hoe mijn beste versie er echt uitziet. Natuurlijk is het een uitdaging van moment tot moment. Wat me daarbij helpt is het motto van het Olympisch Comité van de Verenigde Staten?

“Het is niet om de vier jaar. Het is elke dag.”

Ik hou daarvan. Maar het begint allemaal met ECHT hoge normen. En een doel dat ons waardig is.

Dit alles brengt ons bij het punt van de microles van vandaag.

Hoe ziet JOUW BESTE versie er ECHT uit?

Doe je met mij mee? 

#126 Knowledge to Go

In het boek It Takes What It Takes van Trevor Moawad staat enorm veel wijsheid over topprestaties. Vandaag gaan we het hebben over een van zijn mooiste ideeën?

Hoe enthousiast ik van Trevors kijk op ‘neutraal denken’ ben, is volgens mij zijn kijk op wat hij de illusie van keuze noemt misschien wel een van zijn beste ideeën. 

Hij vertelt ons: “My dad was always trying to adjust his phrasing to make it resonate with the largest audience, and he knew when he’d found words that hit the target. This phrasing hit the mark. I could see it in the players’ eyes. I could see if in the coaches’ eyes. They understood. I see that same recognition every time I present to a new group and explain the illusion of choice. ‘Of all the things you teach, Trev, nothing hit me between the eyes like the illusion of choice,’ MGM Studios COO Chris Brearton told me. ‘It so clearly is true, and yet we all compete against our own choices every day.’ Deep down, we all know our choices ultimately determine our behaviors and those behaviors ultimately determine our outcomes.

That doesn’t make choosing correctly any easier in our own lives.”

In het Nederlands;

“Mijn vader probeerde altijd zijn taalgebruik aan te passen om het te laten aansluiten met het grootste publiek, en hij wist wanneer hij woorden had gevonden die mensen raakten. Deze formulering sloeg aan. Ik zag het in de ogen van de spelers. Ik kon het zien in de ogen van de coaches. Zij begrepen. Ik zie diezelfde herkenning elke keer als ik tijdens een presentatie aan een nieuwe groep de illusie van keuze uitleg. ‘Van alle dingen die je leert, Trev, raakte me niets zo goed als de illusie van keuze’, vertelde Chris Brearton, COO van MGM Studios. ‘Het is zo duidelijk waar, en toch strijden we allemaal elke dag tegen onze eigen keuzes.’ Diep van binnen weten we allemaal dat onze keuzes uiteindelijk ons ​​gedrag bepalen en dat dat gedrag uiteindelijk onze resultaten bepaalt.

Dat maakt het kiezen in ons eigen leven er niet makkelijker op.”

De ILLUSIE van keuze.

We DENKEN dat we een scala aan keuzes tot onze beschikking hebben. En, natuurlijk, op een bepaald niveau klopt dat wel.

Maar…

Als we serieus zijn over het ontwikkelen van ons potentieel, het bereiken van voortreffelijkheid, het winnen van onze eigen versie van de champions league (of hoe je je uiteindelijke doelen in het leven ook wilt definiëren), DAN IS ER GEWOON GEEN KEUZE.

Van moment tot moment moeten we een stap voorwaarts zetten in groei en ons best doen.

PUNT.

Trevor vertelt ons: 

“Making bad choices is the lifeblood of average. It feeds it. It consumes it. It protects it. Choice is a competitor—as much as any tangible opponent you or any team will face. In fact, it’s the ultimate competitor. It taunts you. It will lie to you. Take choice out of your way, and it’s like pulling the fitness band off Usain Bolt. The Velcro snaps, and watch his ass disappear. Choice is an illusion. Choice is Keyser Freaking Söze.

This may sound crazy, especially in an age where many people are bombarded by options. The music we listen to. The shows we watch. The time we wake up. The food we eat. The people we associate with. The way we prepare. The effort we give. The effort we don’t give. But do we have the luxury of choice if excellence is what we aspire to?”

In het Nederlands;

“Het maken van slechte keuzes is de levensader van het gemiddelde. Het voedt het. Het verbruikt het. Het beschermt het. Keuze is een concurrent – net zo goed als elke tastbare tegenstander waarmee jij of een team te maken krijgt. In feite is het de ultieme concurrent. Het daagt je uit. Het zal tegen je liegen. Neem de keuze uit de weg, en het is alsof je de fitnessband van Usain Bolt trekt. Het klittenband klikt en je ziet zijn kont verdwijnen. Keuze is een illusie. Keuze is Keyser Freaking Söze.

Dit klinkt misschien gek, vooral in een tijd waarin veel mensen worden gebombardeerd met opties. De muziek waar we naar luisteren. De series die we kijken. De tijd dat we wakker worden. Het voedsel dat we eten. De mensen waarmee we omgaan. De manier waarop we ons voorbereiden. De moeite die we doen. De moeite die we niet doen. Maar hebben we de luxe om te kiezen als we naar voortreffelijkheid streven?”

We DENKEN dat een keuze hebben geweldig is. Maar uiteindelijk is het dat NIET.

ZEKER wanneer we besluiten om voor voortreffelijkheid te gaan.

Als je opstaat? Wanneer je gaat slapen? Hoe train je?

Hoe kom je opdagen in je Werk en in je Relaties?

ALS JE ER VOLLEDIG VOOR GAAT DAN IS ER GEEN KEUZE.

Dus…

Laten we doen er wijs aan om de illusie te vallen en de ultieme beslissing nemen die alle kleine beslissingen voor ons neemt.

Laten we ervoor kiezen om ons potentieel te ontwikkelen en onze families en de wereld alles te geven wat we hebben.

Van moment tot moment tot moment.

#125 Knowledge to Go

Er was een tijd dat geen enkele Britse wielrenner ooit de Tour de France won. Meer dan 100 jaar proberen, en precies nul overwinningen.

Toen kwam er een man genaamd Sir David Brailsford en hij creëerde Team Sky. Hij zei dat een Britse wielrenner binnen vijf jaar de Tour zou winnen. Mensen dachten dat hij gek was.

Totdat ze de Tour de France echt in twee jaar tijd wonnen.

Daarna wonnen ze ook nog eens vier van de volgende vijf races.

Hoe deed hij dat?

Marginale verbeteringen.

Hij zocht naar alle kleine plekjes waar hij iets kon verbeteren.

Dingen zoals ervoor zorgen dat de rijdersuniformen altijd in hetzelfde huidvriendelijke wasmiddel worden gewassen voor een beetje meer comfort.

Dingen zoals ervoor zorgen dat de renners elke nacht op exact dezelfde matrassen sliepen om hen de beste kans te geven op een goede nachtrust.

Dingen zoals ervoor zorgen dat de hotelkamers altijd goed worden gestofzuigd om mogelijke infecties te verminderen.

Het waren hele kleine verbeteringen.

Elke verbetering zou op zichzelf natuurlijk niet veel opleveren.

Maar, zoals we weten, wanneer je genoeg van die kleine, kleine incrementele verbeteringen verzamelt en samenvoegt, gebeurt er iets MAGIES.

In dit geval wonnen ze een aantal keer de Tour de France.

Zoals Brailsford het stelt (via Matthew Syed in Black Box Thinking): “Ik realiseerde me al vroeg dat het hebben van een grootse strategie op zichzelf zinloos was. Je moet ook naar het kleinste niveau kijken, uitzoeken wat werkt en wat niet. Elke stap is misschien klein, maar de aggregatie kan enorm zijn.”

Raad eens?

Dezelfde regels zijn ook van toepassing op ons leven. Een grootse strategie, hoewel belangrijk, is op zichzelf zinloos. We moeten klein gaan en uitzoeken wat werkt en wat niet.

Dus… de microles van vandaag is…

Wat werkt voor jou? Doe daar meer van.

Wat werkt NIET voor jou? Doe daar minder van.

Concreet: heb je een betere dag als je je dag op een bepaalde manier begint? Heb je meer energie als je minder van x en meer van y eet? Voel je je beter als je op een bepaalde tijd sport of naar bed gaat? Welke gegevens kan je allemaal nog meer verzamelen?

Kijk eerlijk naar wat werkt en wat niet en zet daarop in.

VIND DE MARGINALE VERBETERING.

Niet ingewikkeld toch? Makkelijk over het hoofd te zien en superkrachtig.

Herhaling: wanneer we marginale verbeteringen over een langere periode aggregeren en samenstellen, krijgen we BUITENGEWONE resultaten.

In het wielrennen is dat wat je onderscheidt van het peloton en leidt het tot overwinningen in de Tour de France.

In het leven is dat wat ons scheidt van ons oude zelf, zodat we ons potentieel meer kunnen realiseren.

Op naar marginale verbeteringen!