Tag: Zelfliefde

Categorieën
Knowledge to Go

#168 Kettingzagen bouwen

#168 Knowledge to Go

Deze microles is geïnspireerd op basis van een idee uit het boek The 7 Habits of Highly Effective People geschreven door Stephen R. Covey.

Onlangs bespraken we het feit dat Stephen Covey’s 7e eigenschap van zeer effectieve mensen ‘De zaag scherp houden’ is.

Covey vertelt ons dat we ervoor moeten zorgen dat we de tijd nemen om onszelf te vernieuwen – niet alleen fysiek maar ook spiritueel, sociaal en mentaal.

Om het punt duidelijk te maken, vertelt hij ons dat we ons moeten voorstellen dat we een bos inlopen. We zien een man (of vrouw) een boom omzagen. Het is ons duidelijk dat de zaag bot is, waardoor ze veel harder en langer moeten werken dan nodig zou zijn als ze een scherp zaag hadden. We raden ze dus aan om hun zaag een beetje te slijpen. Als antwoord vertelt de persoon ons: “Ik heb het TE DRUK om de tijd te nemen om mijn zaag te slijpen!”

Moraal van het verhaal: wees niet die persoon die denkt dat hij het te druk heeft om de tijd te nemen om zijn zaag te slijpen.

En, eh…

Voordat we verder gaan…

Persoonlijke vraag: BEN JIJ DIE PERSOON? 🤓

Ahum…

Nu hou ik natuurlijk van dat verhaal.

Maar…

Ik zeg, waarom niet gewoon de tijd nemen om “de zaag te slijpen”?

Het is zo duidelijk dat het verkrijgen van Energie ZO ESSENTIEEL is voor onze bloei dat ik zeg dat we een stap terug doen en EEN KETTINGZAAG BOUWEN!!!

Ik bedoel, vertelt jij het maar..

Wat zou JIJ liever hebben…

Een goed geslepen zaag?

Of…

Een goed geoliede KETTINGZAAG?

Onthoud: de wetenschap zegt dat ZEST (ook bekend als ENERGIE!) DE nummer 1 voorspeller is van ons welzijn en onze bloei – wat (echo!) de reden is waarom mensen helpen bij het optimaliseren van hun ENERGIE zo’n centraal thema is van al ons werk samen.

Dus….

Laten we binnenstappen op de kettingzaagafdeling en …

Hoe kan je VANDAAG een beetje olie toevoegen aan uw kettingzaag?

Categorieën
Knowledge to Go

#167 Diep spelen

#167 Knowledge to Go

Deze microles is geïnspireerd op basis van een idee uit het boek Rust geschreven door Alex Soojung-Kim Pang .

Voortbordurend op ons thema van het bereiken van meesterschap zonder burn out, laten we het hebben over Diep spelen.

Dat is een van de belangrijkste dingen waar Alex Pang het over heeft in zijn boek Rust, waarin hij ons leert hoe we veel meer gedaan kunnen krijgen door, enigszins paradoxaal genoeg, minder te werken.

Hij vertelt ons dat als je echt naar de dagelijkse schema’s van enkele van de meest productieve makers uit de geschiedenis kijkt, je zult zien dat ze niet zo veel werken. (Maar voor alle duidelijkheid: als ze werken? Ze GAAN DIEP!!)

In feite heet het hoofdstuk waarin hij ons door een reeks inspirerende voorbeelden leidt (van Charles Darwin en Charles Dickens tot Stephen King en Scott Adams) ‘4 Uren.

4 uur van ECHT diep werk.

Dat zijn ongeveer alle uren die deze GEWELDIGE (!!!) creators op een bepaalde dag inbrengen.

Wat deden ze dan?

Nou, eerst zal ik je vertellen wat ze NIET hebben gedaan. Ze hebben zichzelf de rest van de dag en nacht niet opgeblazen met digitale stimulatie. Natuurlijk konden deze historische figuren dat niet, maar toch. (Hah.)

Dus, wat deden ze WEL? Velen van hen hielden zich bezig met wat Alex ‘Diep Spelen’ noemt.

Hij leidt ons zelfs door een aantal fascinerende (en meeslepende) onderzoeken over hoe enkele van de grootste wetenschappers het lab verlieten en zich bezighielden met sporthobby’s zoals wandelen of bergbeklimmen of hardlopen, terwijl hun minder indrukwekkende collega’s in hun kantoor aan het werk waren en aanzienlijk meer uren maakte maar minder geweldige resultaten realiseerden.

Zoals we bijvoorbeeld Darwin die bekend was om zijn superlange wandelingen op zijn “denk route”. Hij was zo vastbesloten om elke dag te wandelen dat hij zelfs een stuk land van zijn buurman pachtte zodat hij een elegante lus kon wandelen. Hij besteedde zijn vier uur per dag aan Diep Werk en deed daarna activiteiten die hem hielpen herstellen.

Dan is er MIT-professor natuurkunde en Nobelprijswinnaar Wolfgang Ketterle die de Boston Marathon van 2014 in 2 uur en 46 minuten liep. Voor degenen die de wiskunde doen, dat is een behoorlijk tempo per km. Door een NOBEL PRIJSWINNAAR!!!

Het onderliggende punt dat Alex maakt, is eenvoudig. Het weerspiegelt waar we het de hele tijd over hebben. 

Kortom: we moeten hard werken. EN we moeten even “hard” herstellen en rusten.

En DIEP SPELEN kan een GEWELDIGE manier zijn om met plezier je herstel te trainen.

Dus…

De microles van vandaag komt in de vorm van een vraag;

Hoe kun je jouw SPEELTIJD vandaag meer PRIORITEIT geven?

Categorieën
Knowledge to Go

#136 Sterk ego = ticket naar het goddelijke

#136 Knowledge to Go

Regel #1 in zelfliefde is stop met jezelf kwaad te doen.

Dat vereist discipline van je.

Dat doet me nadenken over de verbinding tussen ons ego en het goddelijke binnenin.

Dit maakt deel uit van een veel langere discussie. Maar hier is de snelle take.

De meeste mensen denken dat we ons ego moeten ‘ontdoen’ of het moeten onderwerpen of temmen of anderszins verminken als we het meest goddelijk spirituele in ons willen aanboren.

Ik ben het niet eens met die benadering.

Ik zie het liever als Joseph Campbell. En Ken Wilber. En Nathaniel Branden.

Campbell vertelt ons dat hij niet begrijpt waarom er gepraat wordt over het vernietigen van het ego, terwijl het in feite onze ego’s zijn die ons in het spel houden.

Dan vertelt Wilber ons dat het niet ‘ego-min’ is, maar ‘ego-plus’. We hebben een sterk ego nodig dat is aangesloten op iets dat groter is dan wijzelf. DAT is wanneer de magie gebeurt.

Dan hebben we Nathaniel Branden die ons vertelt dat zelfs als we denken dat het “loslaten” van het ego wenselijk of mogelijk is, het succesvol loslaten van je ego per definitie vereist dat je een ​​stevige greep op je ego hebt voordat je het kon loslaten. (Denk er even over na: hoe kun je iets loslaten waar je nooit grip op hebt gehad?)

Dit alles leidt me tot hoe ik denk dat we over ons ego moeten denken.

Natuurlijk zijn er zoveel verschillende definities van wat het ‘ego’ is dat we duizelig kunnen worden als we proberen bij te blijven. Ik denk liever aan het ego in een klassiek westers psychoanalytisch kader a la Freud.

In dat model hebben we drie componenten: ons ‘id’, ons ‘superego’ en ons ‘ego’.

Ons id is dat impulsieve deel van ons dat alles direct wil. Het maakt niet uit of het goed voor ons is of niet. Geef het ons maar. NU. Zeg hallo tegen al je verslavingen, of ze nu digitaal (“Hallo, smartphone!”) of chemisch (“Hallo suiker en koolhydraten en alcohol en…”) zijn.

Ons superego is in feite het geconditioneerde deel van ons dat constant al die dingen beoordeelt die je id deed en zich afvraagt wat je in hemelsnaam aan het denken was. (Het wil ook heel erg graag dat mensen ons aardig vinden en kan ons opsluiten in het comfortabele.)

Dan hebben we nog ons ego. Ons ego is dat deel van ons dat ons id en superego onder controle houdt. We hebben een STERK ego NODIG om ervoor te zorgen dat we niet uit de hand lopen, wisselend tussen een hyper-impulsieve/verslavende versie van onszelf en een hyper-conformerende/beschaamde versie van onszelf.

Dit alles brengt ons terug naar waar we begonnen: DISCIPLINE.

Hoe zorg je ervoor dat je ego sterk genoeg is om de aantrekkingskracht van het id en het superego aan te kunnen? Domineer je omgeving. Cultiveer een verhoogd niveau van zelfbewustzijn om te weten hoe je jezelf trots kunt maken en dan koppel DAN dat zelfbewustzijn aan een even hoog niveau van zelfbeheersing, zodat je bewust, vreugdevol het juiste doet van moment tot moment tot moment.

Weet je wat er dan gebeurt?

Je gouden licht schijnt er doorheen.

Je goddelijke spirituele essentie (hoe je het ook wilt definiëren) heeft eindelijk een stabiel huis om in rond te hangen en te stralen.

Dus…

Dit is voor je ego. Maak het sterk.

Sluit het dan aan op iets VEEL groters dan jezelf en straal met het stralende enthousiasme dat alleen ontdekt wordt als we in integriteit leven met wat we weten dat waar is.