Tag: Wilskracht

Categorieën
Knowledge to Go

#95 Gelukzaligheid + Discipline (Blissipline)

#95 Knowledge to Go

Spiritual Liberation van Michael Bernard Beckwith

Michael Beckwith bedacht een van mijn favoriete woorden: Blissipline.

Het bestaat uit twee delen: gelukzaligheid + discipline.

Deze briljante gedachte van Beckwith vat de essentie ervan vrij goed samen: 

“The gift of self-discipline is that it has the power to take you beyond the reasoning of temporary emotion to freedom. Think of how empowered you’ve felt on occasions when you haven’t given in to the ‘I don’t feel like it’ syndrome and honored your commitment to yourself. What does not feeling like it have to do with it? The combination of love for something with the willingness to do what it takes to practice it—discipline—results in freedom.”

Nu in het Nederlands.. 

“Het geschenk van zelfdiscipline is dat het de kracht heeft om je voorbij de redenering van tijdelijke emotie naar vrijheid te brengen. Bedenk eens hoe bekrachtigd je je voelde op momenten dat je niet toegaf aan het ‘Ik heb er geen zin in’-syndroom en de toewijding aan jezelf eerde. Wat heeft, “ik heb er geen zin in” ermee te maken? De combinatie van liefde voor iets met de bereidheid om te doen wat nodig is om het te beoefenen – discipline – resulteert in vrijheid. “

Ik ben vooral dol op deze regel: “Wat heeft * Ik heb er geen zin in* ermee te maken?” 

Je hebt besloten om iets te doen. Dus doe het!! 

Ik denk dat Seneca dol zou zijn geweest op het idee van discipline die tot gelukzaligheid leidt. Hier is hoe hij het een paar duizend jaar geleden verwoordde: “You have to persevere and fortify your pertinacity until the will to good becomes a disposition to good.” 

Ofwel 

 “Je moet volharden en je vastberadenheid versterken totdat de wil naar het goede een neiging naar het goede wordt.”

Anders gezegd: We hebben de discipline nodig om lang genoeg aan iets vast te houden, zodat we nieuwe gewoonten kunnen creëren die uiteindelijk leiden naar een nieuwe manier van zijn, waarbij het juiste doen vanzelfsprekend is.

Klinkt veel als wat de wetenschap tegenwoordig zegt: we moeten onze (niet onuitputtelijke) wilskracht verstandig gebruiken om gewoonten te installeren die op de automatische piloot worden uitgevoerd.

Seneca zegt ook: 

“How much better to pursue a straight course and eventually reach that destination where the things that are pleasant and the things that are honorable finally become, for you, the same.”

Ofwel

Hoeveel beter is het om een ​​rechte koers te volgen en uiteindelijk die bestemming te bereiken waar de dingen die aangenaam zijn en de dingen die eerbaar zijn, voor jou uiteindelijk hetzelfde worden.”

Anders gezegd: Discipline leidt tot gelukzaligheid als wat je graag doet, het beste voor je is. (En in feite kom je op een punt waarop het ‘VERKEERDE’ doen moeilijker zou zijn dan wat je hebt vastgesteld dat het juiste is, omdat je brein je in feite dwingt om het goede te doen.)

Dus … de microles van vandaag is de vraag; Hoe is met jouw discipline?

De gelukzaligheid van het beoefenen van je discipline is wat jou naar je vrijheid leidt!

Categorieën
Knowledge to Go

#93 Doelbewust één taak

#93 Knowledge to Go

Focal Point van Brian Tracy

Hier is nog een groot idee van Brian Tracy dat je terug ziet in de wijsheid van alle grote productiviteitsgoeroes.

Ik vind het geweldig hoe Brian het zegt, dus hier gaan we: 

“Once you have thought through your work and decided on your most valuable task, you must discipline yourself to start it immediately and stay with it until it is complete. When you concentrate single-mindedly on a single task, without diversion or distraction, you get it done far faster than if you start and stop and then come back to the task and pick it up again. You can reduce the amount of time you spend on a major task by as much as 80 percent simply by refusing to do anything else until that task is complete.”

En nu in het Nederlands.. 

“Als je eenmaal over je werk hebt nagedacht en je hebt besloten wat je meest waardevolle taak is, moet je jezelf disciplineren om er onmiddellijk mee te beginnen en ermee door te gaan totdat het is voltooid. Wanneer je je doelbewust op een enkele taak concentreert, zonder afleiding, krijg je het veel sneller gedaan dan wanneer je begint en stopt en dan terugkeert naar de taak en deze weer oppakt. Je kan de hoeveelheid tijd die je aan een grote taak besteedt met maar liefst 80 procent verminderen door simpelweg te weigeren iets anders te doen totdat die taak is voltooid. “

Dit is een heel eenvoudig maar een gigantisch goed idee.

Stap 1. Wat is er nu belangrijk?

Klinkt voor de hand liggend, maar neem even de tijd en beslis: wat is HET belangrijkste dat je op dit moment kan doen? Het kan x, y of z werk zijn, of het kan iets zijn als tijd doorbrengen met je gezin. Wat het ook is, weet het. En doe het! Al het andere is een afleiding.

Stap 2. Elimineer ALLE afleidingen en ga aan het werk. Telefoon staat in vliegtuigmodus, uit het zicht, buiten bereik, enz. Alle andere afleidingen zijn vermeden!

Stap 3. Start.

Stap 4. Concentreer je doelbewust.

Stap 5. Voltooi.

En tada, je bent een diepwerkende creatieve tijger geworden.

En herhaal.

En, volgens Peter Drucker, kijk of je grote “hoeveelheden tijd” kunt creëren waarin je op ECHT belangrijke dingen kunt kauwen. (Denk aan de drie regels van Drucker voor tijdbeheer: houd je tijd bij, beheer je tijd en creëer grote tijdblokken – niet alleen brokken van 90 minuten hier en daar, maar ‘halve dagen’ en TWEE WEKEN ononderbroken tijd.)

En dus…

De microles van vandaag is; Bepaal wat belangrijk is. Elimineer afleidingen. Begin. Focus. Maak het af en herhaal.

En dan: herhaal. herhaal. herhaal.

De hele dag. Elke dag het hele jaar.

Categorieën
Knowledge to Go

#87 Is dat niet extreem?

#87 Knowledge to Go

Bright Line Eating van Susan Peirce Thompson

Susan Peirce Thompson schreef een geweldig boek genaamd Bright Line Eating. Ze heeft een titel in neurowetenschappen en is een van ’s werelds toonaangevende experts op het gebied van de psychologie van eten.

Vroeger was Susan verslaafd aan cocaïne en voedsel en eigenlijk al het andere – wat haar een heel mooi gezichtspunt geeft om te praten over hoe je van een verslaving kan herstellen.

In haar boek en programma’s past ze de heldere lijnen van wilskracht toe. Haar top twee heldere lijnen voor eten zijn: Verwijder suiker en bloem.

Verminder ze niet en eet ze niet matiger op. NEE, VERWIJDEREN.

Susan laat ons alle redenen zien waarom die eetbare, op voedsel lijkende stoffen meer als drugs gedragen dan als voedsel werken, en ze wijst op de verwoesting die ze in ons lichaam veroorzaken. Maar vandaag wil ik me concentreren op een vraag die haar vaak wordt gesteld als ze mensen aanmoedigt om zich voor 100% aan die twee heldere regels te houden.

Mensen zeggen vaak, “Maar … Is dat niet extreem?”

“Ik bedoel meen je het echt? Dat ik NEE moet zeggen tegen donuts en koekjes en gebak en pizza en …? “

“Is dat niet gewoon bizar extreem?”

NEE, zegt ze.

Het afsnijden van jouw ledematen omdat je diabetes hebt, is extreem.

Op een dinsdagmiddag in het ziekenhuis worden ingecheckt en vervolgens de helft van je maag verliezen na een maagbypassoperatie omdat je een kankergezwel nabij jouw alvleesklier hebt dat een ernstige bedreiging voor je leven vormt? DAT is extreem.

De microles van vandaag is. Verwijder de suiker en bloem.

Tenzij je denkt dat het te extreem is en je liever het alternatief verkiest. 🤡

Categorieën
Knowledge to Go

#75 Wat is nu belangrijk?

#75 Knowledge to Go

No Limits van Michael Phelps, Alan Abrahamson

Michael Phelps is een van de beste atleten ten aller tijden.

Wat we van hem kunnen leren is dat zijn “Wat is nu belangrijk?” vraag leidde tot veel micro W.I.N.’s die op hun beurt weer tot veel GROTE Wins leidden.

Vandaag wil ik het hebben over een van de dingen dat we nog niet eerder besproken hebben.

Eerste, snelle context: Bob Bowman was de coach van Phelps. Hij was, zoals Phelps het uitdrukte, “buitengewoon veeleisend”. Een van Bowmans favoriete citaten was van Earl Nightingale. 

Succesvolle mensen MAKEN er een gewoonte van om dingen te doen die niet-succesvolle mensen niet graag doen’.

Earl Nightingale

En een van de kwaliteiten die Bowman het meest bewonderde in Phelps was het feit dat hij op kwam dagen en het werk deed, ook wanneer hij het leuk vond of niet. Bob zei dat een van de dingen die Phelps het meest van andere zwemmers onderscheidde, was dat “als andere zwemmers zich niet goed voelen, ze dan ook niet goed zwemden.”

Maar bij Phelps was dat niet zo. Phelps zij het zelf zo: “Als ik niet in de juiste stemming was om te oefenen, kreeg ik mezelf in de juiste stemming.” Phil Stutz, noemt dat emotionele uithoudingsvermogen.

Het basisidee is: hoe vervelender je je voelt, hoe MEER je toegewijd bent aan het protocol. 

Als dat ingeworteld wordt, zo van, “Dat is precies hoe ik ben” en dit is hoe ik de dingen nou eenmaal doe, ben je vrijwel onoverwinnelijk.

Weten dat je hebt wat nodig is om op te komen dagen, of je er nu zin ​​in hebt of niet.

DAT is de ultieme bron van vertrouwen.

En dus…

De microles van vandaag is. Hoe gaat het met je?

Opmerking: het maakt niet uit. (Ha.)

Het gaat erom dat je toegewijd bent om op te komen dagen.

Onthoud deze vergelijking: identiteit stuurt gedrag aan en gedrag stimuleert gevoelens.

Laten we stoppen met constant kijken naar hoe we ons vandaag voelen. Laten we ons gewoon afvragen: “Wat is nu belangrijk?” En doe het dan. (Vooral op die dagen dat we er geen zin in hebben.)

Categorieën
Knowledge to Go

#60 Verminder de variabiliteit van je gedrag

#60 Knowledge to Go

The Willpower Instinct – Boek van Kelly McGonigal

We hebben een aantal microblogs gedaan over het optimaliseren van het gebruik van onze ‘beperkte’ wilskracht met als doel om een nieuwe gewoonte te ontwikkelen die op de automatische piloot kan worden uitgevoerd.

De microblog van vandaag is er weer een die hierover gaat.  

Als je een nieuwe gewoonte wilt ontwikkelen, verminder dan de variabiliteit van je gedrag.

Stel dat je de gewoonte van mediteren wilt ontwikkelen. Je bent duidelijk uit over de reden, jouw waarom. Je hebt het gewenste gedrag belachelijk klein gemaakt. Dat heb je gedaan door te kiezen voor een meditatieoefening van 1 minuut bijvoorbeeld in plaats van 60 minuten. Je hebt ook met jezelf afgesproken om er 100% voor te gaan. Etc etc.

Nu, wat denk jij dat effectiever zal zijn?

Optie # 1: Je meditatie van 1 minuut doen wanneer je er maar aan toe kunt komen? Dus soms doe je het als eerste als je wakker wordt, soms vlak na je training, andere keren voor de lunch en andere keren wanneer je thuiskomt van je werk of voordat je gaat slapen of … je begrijp het wel.

Of…

Optie 2: je mediteert 1 minuut elke dag op een vast tijdstip? Dus je besluit dat een bepaald tijdstip van de dag – zeg, direct nadat je wakker bent – de beste tijd zou zijn en je doet je nieuwe gewoonte op dat moment ELKE DAG.

Het is een no-brainer, toch?

Eigenlijk is het echt een no-brainer.

Door de variabiliteit van je gedrag te verminderen, vergroot je de kans om dat gedrag succesvol te ontwikkelen, zodat het op de automatische piloot kan worden uitgevoerd – je hoeft er niet langer over na te denken en een deel van jouw kostbare wilskracht eraan te besteden.

Dus…

Heb jij een gewoonte die je moeilijk vind om te ontwikkelen?

Ben je consistent bezig met de tijd en plaats waar je het gewenste gedrag doet?

Of zou je er baat bij hebben om de variabiliteit van je gedrag te verminderen?

En pas dit proces natuurlijk toe met alle gewoonten die je graag op de automatische piloot zou willen zien werken!

Categorieën
Knowledge to Go

#56 Jij + je toekomstige zelf in een fMRI

#56 Knowledge to Go

The Marshmallow Test – Boek van Walter Mischel 

Als we onze hersenen zouden scannen met een fMRI-scan dan zou je ontdekten dat de pijn van uitstelgedrag alleen zit in het ANTICIPEREN van iets doen – niet eens in het feitelijke doen. 

Angst is daarom niet gebaseerd op wat er feitelijk kan gebeuren maar de angst wordt veroorzaakt door hetgeen jij je voorstelt dat kan gebeuren. Jouw idee van de toekomstige situatie is voor je brein echt, vaak net zo echt als de realiteit.

Walter Mischel is een van ’s werelds toonaangevende onderzoekers op het gebied van wilskracht. Hij is de man die de bekende marshmallowstudies met kinderen deed. Hier gaan we het binnenkort nog over hebben.

Walter vertelt ons dat wanneer je iemands hersenen scant terwijl je aan hun vraagt om aan zichzelf te denken, je een onderscheidend patroon in hun hersenen ziet oplichten. Onderzoekers noemen dit het ‘zelfcentrum’. Als je diezelfde persoon vervolgens vraagt om aan een vreemde te denken zal je een ander hersenpatroon zien oplichten. Dit noemen ze het ‘vreemdenpatroon’.

Raad eens wat er gebeurd als je ze dan vraagt om over hun toekomstige zelf te denken. Bijvoorbeeld aan wie ze over tien jaar in de toekomst zijn.

Wat er dan gebeurd is dat voor sommige mensen het denken aan hun toekomstige zelf het ‘zelfcentrum’ verlicht.

MAAR…

Voor andere mensen die aan hun toekomstige zelf denken verlicht het ‘vreemdenpatroon’.

Is dat niet bizar?

En, probeer dit te volgen: van de mensen van wie de toekomstige zelf er meer uitzag als een vreemde, was de wilskracht LAGER dan bij degenen van wie de toekomstige zelf meer op hun huidige zelf lijkt. De mensen die dus hun toekomstige zelf meer als een vreemde zien, zullen minder snel het bevredigen van hun behoeftes en verlangens uitstellen en zullen eerder impulsief zijn en ongezond gedrag vertonen.

Wat we hieruit kunnen leren is…

We moeten de verbinding tussen onze toekomstige zelf en ons huidige zelf versterken.

Maar hoe doen we dat dan precies?

Er zijn veel manieren om dit te doen, maar laten we voor de microles van vandaag uitgaan van hetgeen we kunnen doen dat het meeste impact heeft. En dat is dat we ons bewust maken van het feit dat we met de beslissingen die we VANDAAG nemen, we de basis leggen voor de toekomstige versie van onszelf.

Micro opdracht:

Neem vandaag de tijd om de toekomstige versie van jou te visualiseren. Hoe zie jij er volgens jou over tien jaar uit?

Kijk goed naar specifieke kenmerken en kijk naar wat jouw toekomstige versie aan het doen is. Uit welke dagelijkse activiteiten bestaat het leven van jouw toekomstige zelf. Schrijf dat op.

Maak de toekomstige versie van jou dankbaar voor de keuzes die je vandaag maakt door vanaf nu zoveel mogelijk de verbinding te maken tussen wie je nu bent en wie je straks bent.

Categorieën
Knowledge to Go

#55 Sirenes

#55 Knowledge to Go

Wilskracht – Boek van Roy Baumeister, John Tierney

Je wilt het wilskrachtspelletje aanvallend spelen en niet verdedigend. Je wilt gewoontes ontwikkelen die je uiteindelijk op de automatische piloot kan uitvoeren. En je wilt vooral niet jezelf elke dag in de verleiding brengen en dan hopen dat je wilskracht sterk genoeg is.

Laten we naar het verhaal van Odysseus gaan en hoe hij met de sirenen omging. Zoals je misschien al weet, besloot Odysseus zichzelf aan de mast van zijn schip vast te binden. En zijn matrozen stopte hun oren met bijenwas vol. Door vooraf hun commitment te regelen hebben zij hun wilskracht perfect gebruikt. En als resultaat hadden ze een veilige doorgang!

#highfives voor de hele crew!

Voor de microles van vandaag wil ik me concentreren op die sirenen.

De hele reden waarom Odysseus en zijn bemanning in de eerste plaats voorzichtig moesten zijn, was natuurlijk omdat die sirenen de zeelieden verleiden met hun liedjes – waardoor de zeelieden regelrecht op de rotsen botsten.

Dit gedeelte van het verhaal kennen de meeste mensen wel.

Maar…

Wist je dat de Sirenen hun liedjes zo maakten dat elke zeeman een ander deuntje hoorde?

Ja.

De Sirenen kenden de zwakke plekken van elk van de matrozen en spraken die zwakte rechtstreeks aan.

Dus… Dat roept allemaal de vraag op: welk lied zingen de Sirenen voor JOU waardoor je tegen de rotsen botst?

Als je een beetje moe en / of gestrest bent en / of je een beetje minder dan geweldig voelt, wat is dan je grootste verleiding?

Dan nu is een goed moment om dat te elimineren?

Fantastisch maar hoe gaan we dat doen?

Nou, de meest verstandigste manier om dit te doen is door AANVALLEND te spelen en de kleine dingen die de basis vormen goed te doen. Dat zijn de dingen die je energiek houden en je uitdagingen krachtig het hoofd bieden en je stress opvreten als energierepen, zodat je niet constant in de verleiding van het lied van de Sirenes komt. 

Vandaar mijn obsessie met het zorgen dat je altijd aan de basis werkt, ook wanneer het goed gaat. (Je merkt wel hoe de sirenes VEEL meer zingen als je in de basis de dingen niet goed op orde hebt, toch?) 

Dus…

Hoe kun je jouw basis versterken?

Maak deze zin af. Ik kan en ik ga dit doen.

Fantastisch. Mooie aanvallend op je wilskracht gespeeld.

En…

Stel dat je je toch verleid voelt door de sirenes dan is tijd om te verdedigen. Ze zingen jouw liedje. Ja, DIE.

We moeten van tevoren weten wat we gaan doen als we in de verleiding komen. Dat moeten we met onszelf afspreken. Pre commitment heet dat.

Micro opdracht: Maak deze zin af. Als ik de sirene voor mij hoor zingen dan ga ik dit doen.

Categorieën
Knowledge to Go

#54 Loopbanden

#54 Knowledge to Go

The 10X Rule – Boek van Grant Cardone

Will Smith heeft een geweldige mening over het feit dat hij slaagt omdat hij HARD WERKT.

Hij zegt dat hij misschien niet de slimste, de meest getalenteerde of de meest sexy persoon is, die er is.

Maar…

Als je naast hem op een loopband stapt, vertelt hij ons dat er één ding is dat hij weet: je stapt er eerder af dan hij. Hij zal eerder DOODGAAN op de loopband dan dat hij opgeeft voordat jij stopt.

NIEMAND zal hem overtreffen.

Dat doet mij herinneren aan een interview van Will Smit waarin hij vertelde dat in het begin van zijn carrière bij de serie Fresh Prince of Bel-Air Will, Smit niet alleen de zinnen die zijn personage sprak uit zijn hoofd leerde. Hij leerde ook de tekst van de andere personages die een dialoog met hem voerde uit zijn hoofd. In de oude afleveringen zie je soms zelfs zijn lippen meebewegen als de andere acteur spreekt.

Maar naast het feit dat hij bereid is om op die loopbaan te sterven, vermoed ik dat hij ook de eerste is die er de volgende dag weer staat.

P.S. Hier is hoe Will het verwoordt: “ Het enige dat ik zie dat duidelijk anders is aan mij, is dat ik niet bang ben om op een loopband te sterven. Ik zal door niemand overtroffen worden, punt uit. Je hebt misschien meer talent dan ik, je bent misschien slimmer dan ik, je bent misschien sexier dan ik, je bent misschien wel al die dingen die je in negen categorieën beter dan ik ben. Maar als we samen op de loopband stappen, zijn er twee dingen: jij stapt als eerste van de band, of ik ga dood. Het is echt zo simpel.

Je gaat me niet overtreffen. Het is zo’n eenvoudig, basisconcept. De persoon die bereid is om het hardste te werken, zal diegene zijn die net die vrije bal krijgt. De meerderheid van de mensen die niet hun droombaan kunnen krijgen of niet kunnen bereiken wat ze willen, slagen daar niet in omdat ze niet hard genoeg willen werken. Dat komt grotendeels doordat ze overtroffen worden; en daardoor missen ze cruciale kansen. Ik zeg dat als je altijd klaar staat, je je dan ook niet hoeft voor te bereiden.”

Rico Verhoeven zei ooit eens in een interview. Als ik niet train voor een wedstrijd ben ik altijd een 7 of een 8 maar ik zak nooit lager. Ik blijf doortrainen en gezond eten. De meeste andere vechters die zakken naar onder een 6 als ze niet trainen voor een wedstrijd. 

De microles van vandaag is: dat we moeten investeren in de basis. Als onze basis goed is dan kunnen we direct anticiperen op nieuwe situaties. Of dat nou kansen of obstakels zijn. We zijn al voorbereid op wat er komt. En we werken hard aan onze basis, niemand anders zal ons evenaren door harder aan hun basis te werken dan wij doen.

De micro-opdracht is: print het werkblad uit en pak een pen of potlood. Ga in een rustige ruimte zitten en schrijf op wat in je opkomt nu je deze microles heb gekregen. Neem net zoveel tijd als je wilt, maar zorg dat je minimaal 20 minuten aan deze opdracht werkt.

Categorieën
Knowledge to Go

#50 Wil je wilskracht: speel dan aanvallend, niet defensief

#50 Knowledge to Go

Willpower – Boek van Roy Baumeister, John Tierney

De meesten van ons vragen zich af hoe we op die momenten van verleiding meer wilskracht kunnen hebben.

Maar Roy Baumeister – ’s werelds meest vooraanstaande expert op het gebied van wilskracht en een van de meest geciteerde sociaal psycholoog ter wereld – vertelt ons dat de mensen die hun wilskracht het verstandigst gebruiken het niet echt gebruiken om met veel verleidingen om te gaan.

In een gesprek tussen Roy en mijn coach, vertelde Roy dat mensen die goed hun wilskracht gebruiken, aanvallend met hun wilskracht spelen en niet defensief.

Wat betekent dat?

Laten we als voorbeeld nemen dat je geen suikerkoekjes meer wilt eten. Ten eerste: goede beslissing!

De manier om aanvallend aan dat doel te werken is om NOOIT die verleidelijke koekjes meer te kopen. Je wilt, zoals Tom Rath het zegt: “Je wilskracht kopen in de winkel”, zodat je het thuis niet hoeft te gebruiken.

De minder effectieve “defensieve” strategie? Die koekjes toch kopen en dan proberen ze thuis niet op te eten.

Raad eens: wanneer eet je die rotzooi het meest?

Als je je het meest vervelend voelt en je wilskracht natuurlijk het meest uitgeput is.

En dus.. , speel aanvallend, niet defensief.

De microles van vandaag is wederom een vraag: denk na over enkele manieren waarop je in de verleiding komt om suboptimale dingen in jouw leven te doen.

Kijk er dan eens goed naar. Zoom extra in.

En bedenk hoe je met jouw wilskracht aanvallend kan spelen om een ​​omgeving te creëren waarin je eenvoudigweg niet wordt blootgesteld aan al die verleiding.

DAT is hoe je Wilskracht voor jezelf kunt winnen.

Categorieën
Knowledge to Go

#37 3:59,4

#37 Knowledge to Go

Mindfulness – Boek van Ellen Langer

Op dit punt weten de meesten van ons dat Roger Bannister de eerste was die de mijl van 4 minuten brak. Zeer slimme mensen van zijn tijd zeiden dat het onmogelijk was. Punt. Einde verhaal. Hij wist het natuurlijk niet zo zeker.

Maar dit is wat geweldig aan dit verhaal is: weet je hoe Roger heeft getraind om het onmogelijke te doen?

Hint: hij brak zijn doel op in hapklare stukjes.

Hier is hoe: Ten eerste trainde hij totdat hij in een minuut een kwart mijl kon rennen. (Goed gedaan!) Daarna trainde hij totdat hij in twee minuten een halve mijl kon rennen. (Ook weer goed gedaan!) Daarna trainde hij totdat hij in drie minuten driekwart mijl kon rennen. (Top gedaan!) Daarna trainde hij totdat hij dacht dat hij de hele mijl in minder dan vier minuten kon rennen.

En voila !!

Op 6 mei 1954 op Iffley Road Track in Oxford, Engeland, keek de tijdwachter naar beneden en zag deze magische cijfers: 3:59,4.

Roger bereikte het onmogelijke door zijn ‘onmogelijke’ doel op te breken in kleine, hapklare, doenbare stukjes – wat altijd een heel goed idee is. (Zoals Henry Ford ooit zei: “Niets is bijzonder moeilijk als je het in stukjes breekt die klein genoeg zijn.”)

En jij?

Wat is jouw grote spannende doel? Weet je wat je zou doen als je niet bang zou zijn?

Ja. Die.

Schrijf het in een paar woorden op.

Laten we het nu in stukken hakken en jou een volgende hapklare haalbaar doel geven.

Wat is het volgende microdoel dat je moet bereiken op weg naar dat grote doel?! Het ding dat, als je het eenmaal hebt bereikt, het mogelijk maakt om het volgende doel te raken?

Begrepen? Geweldig.

En nu … Wat is je volgende babystapje?

En het allerbelangrijkste: is het nu een goed moment om dat stapje te doen?

Wil je trouwens zien hoe Bannister de 4-minuten-markering doorbreekt en zijn mening erover horen? Bekijk deze inspirerende video van 4 minuten en 40 seconden.​