Categorieën
Knowledge to Go

#27 Zeno’s Paradox

#27 Knowledge to Go

Counterclockwise – Boek van Ellen Langer

Vandaag wil ik stilstaan bij hoe Ellen Langer denkt dat we het prachtige proces van het ontdekken van ons (onkenbare!) Potentieel moeten benaderen.

Ooit gehoord van Zeno’s Paradox?

We zullen er straks meer over praten, maar ze zegt dat we het moeten omdenken.

“Ooit de optimist in de ogen van anderen, maar de realist in de mijne, heb ik een eenvoudig, positief gebruik van dit denken gevonden dat ik de Omgekeerde Zeno-strategie noem. Het stelt dat er altijd een stap is die klein genoeg is om van waar we zijn om ons te brengen naar waar we willen zijn. Als we die kleine stap zetten, is er altijd een andere stap die we kunnen nemen, en uiteindelijk wordt een doel waarvan wordt gedacht dat het te ver is om te bereiken, haalbaar. “

Allereerst een leuke historische opmerking: deze Zeno is niet onze geliefde Zeno die het stoïcisme heeft gesticht. De heer Stoic Zeno stond bekend als Zeno van Citium. De paradox van de heer Zeno stond bekend als Zeno van Elea. Dus dat is een andere Zeno.

Zeno’s paradox.

Het basisidee is: Zeno van Elea zei dat als je de helft van de afstand aflegt tussen waar je bent en waar je wilt zijn, je er nooit zult komen.

OMDENKEN

Ellen Langer keert die logica om door ons te vertellen dat er altijd (let op: ALTIJD !!) een kleine stap is die we kunnen zetten in de richting van onze doelen.

Als we die kleine stap zetten, is er altijd een andere stap die we kunnen nemen. Ga door met dat proces en het doel dat zo onmogelijk onbereikbaar voelde, wordt mogelijk.

Misschien voelt het afvallen van 50 kilo bijvoorbeeld onmogelijk. Maar kun je 1 kilo verliezen?

Welke kleine babystappen zou je kunnen nemen om die ene kilo te verliezen? Want als je dat kunt, kun je nog een en nog een verliezen … en eerder dan je misschien denkt, heb je het “onmogelijke” mogelijk gemaakt.

Dit is gekoppeld aan een ander GROOT IDEE waar Ellen Langer vaak op terugkomt.

Ze vertelt ons dat we onze gezondheid (en verschillende aspecten van ons leven) op een continuüm moeten zien. We zijn niet ‘gezond’ of ‘ziek’. Het is nooit zo binair. Het is altijd een continuüm waarin we in bepaalde mate meer of minder gezond of ziek zijn.

En als we het door die lens bekijken, kunnen we meer opmerkzaamheid in ons leven brengen en zien hoe kleine veranderingen in ons gedrag tot grote resultaten kan leiden.

Onderschat nooit de kracht van kleine stapjes

Welke kleine stapjes kan jij vandaag maken?

Categorieën
Knowledge to Go

#24 De wet van de waardeverminderende intentie

#24 Knowledge to Go

Leading an Inspired Life – Boek van Jim Rohn

We weten allemaal dat snelheid een kracht kan zijn. Jim Rohn zei dit een beetje anders. Hij vertelde ons over de “wet van waardeverminderende intentie”.

Het basisidee is: de kans dat je iets doet, neemt af naarmate je verder weg raakt van het eerste moment van inspiratie.

Helemaal waar.

En dat gaat trouwens ook op voor je zelfvertrouwen. Geen winnende combinatie dus.

In het middeleeuws Latijn bestond er een gezegde: ‘Dum calidum fuerit debetur cudere ferrum.’

In het Nederlands kennen we deze gezegde als de uitdrukking; ‘je moet het ijzer smeden als het heet is.’ Dit spreekwoord betekent: ‘als je het juiste moment herkent, moet je het meteen benutten’.

De protégé van Jim Rohn, Tony Robbins, weerspiegelt deze wijsheid ook. Hij vertelt ons dat we het moment van inspiratie nooit mogen verlaten zonder actie te ondernemen. Dan moeten we dat opvolgen met gigantisch veel actie.

Dat is krachtig.

Onthoud: laat jouw intentie om iets groots te doen niet in waarde verminderen door niet te handelen op het moment dat je intentie op zijn heetst is. 

Categorieën
Knowledge to Go

#22 Theorie versus praktijk

#22 Knowledge to Go

Musonius Rufus – Boek van Musonius Rufus, Cynthia Arrieu-King en William Irvine

Musonius was geweldig. Hoewel hij vrijwel in de geschiedenis verloren was gegaan, was hij vroeger een stoïcijnse baas.

Musonius werd geboren in 25 n.Chr. – bijna precies 25 jaar na Seneca en 25 jaar vóór Epictetus (die zijn sterstudent was en de jongens beïnvloedde die Marcus Aurelius lesgaven die 100 jaar na Musonius werd geboren).

Musonius heeft nooit iets geschreven, maar net als Epictetus en Socrates had hij een geweldige student die geweldige aantekeningen maakte. De naam van zijn student was Lucius. (Socrates liet een man die Plato heette een paar goede aantekeningen maken. Epictetus had Arrian.)

Vandaag gaan we onze verzameling van zijn wijsheid openstellen voor weer een van zijn lezingen. 

Wat de oude filosofen deugden noemde, zie ik als kwaliteiten. Daarin ben ik geïnspireerd door de Italiaanse Psycholoog Roberto Assagioli. Een deugd is een manier van zijn, waarin een waarde tot uiting komt in zijn hoogste vorm. Roberto Assagioli gaat ervan uitgegaan dat ieder mens een spiritueel wezen is, en potenties en kwaliteiten heeft die ontwikkeld kunnen worden. De kwaliteiten van Roberto zie ik als een modernere vertaling van deugden.

Deze lezing van Musonius gaat over ‘of je met praktijk (het doen) of met theorie effectiever je kwaliteiten kan realiseren, aangezien de theorie leert wat we zouden moeten doen en maar in de praktijk wordt gedemonstreerd om in overeenstemming met de theorie te handelen’.

Kort antwoord: “Theorie die leert hoe iemand moet handelen, ondersteunt actie en gaat logischerwijs vooraf aan de praktijk, want het is niet mogelijk dat iets goeds wordt bereikt tenzij het wordt bereikt in overeenstemming met de theorie. Maar in feite is de praktijk belangrijker dan theorie, omdat het mensen effectiever tot acties leidt dan de theorie. ”

Langer antwoord: “Hij gaf dit soort lezingen aan zijn metgezellen terwijl hij hen trainde in het praktiseren van hun filosofie: deugd, zei hij, is niet alleen theoretische kennis, het is ook praktisch, zoals zowel medische als muzikale kennis. De dokter en de musicus moeten niet alleen de principes van zijn eigen vaardigheid leren, maar moeten ook worden opgeleid om volgens die principes te handelen. Evenzo moet de man die goed wil zijn niet alleen de lessen leren die betrekking hebben op deugd, maar zichzelf trainen om ze gretig en nauwgezet te volgen.

Zou iemand onmiddellijke zelfbeheersing kunnen verwerven door alleen maar te weten dat hij zich niet moet laten verleiden door verlangens, en kan hij verlangens zonder training weerstaan?

Zou iemand door te leren dat hij van gematigdheid moet houden, maar zonder het vermijden van overdaad te oefenen, een gematigd mens kunnen zijn?

Kunnen we moed verwerven door te beseffen dat dingen die vreselijk eng lijken, niet gevreesd moeten worden, en om dan zonder te oefenen moedig te zijn?

Kunnen we wijs worden door te erkennen welke dingen echt goed zijn en welke dingen slecht zijn, maar zonder die wijsheid te praktiseren.

Daarom moet het beoefenen van elke deugd altijd volgen op het leren van de lessen die erbij horen, of het heeft geen zin om erover te leren.

EN DUS…

Theorie? Het is een noodzakelijke start. Maar het is niet voldoende.

Onze (deugen) kwaliteiten in de praktijk brengen IS waar het uiteindelijk om gaat.