Categorieën
Knowledge to Go

#42 Diep Werk + Apen Werk

#42 Knowledge to Go

How to Fail at Almost Everything and Still Win Big – Boek van Scott Adams

Een belangrijk thema in ons werk samen, gaat over het afstemmen van je mentale energie op de juiste taak. De essentie daarvan is dat je niet wilt proberen je belangrijkste werk te doen als je mentaal uitgeput bent.

Ik denk graag aan dit hele proces van het afstemmen van onze taak op onze energie als Diep Werk + Apen Werk.

In het boek van Cal Newport Diep Werk legt Cal het verschil uit tussen diep werk en oppervlakkig werk. Het grootste verschil is dat je bij diep werk in tijdsblokken onafgeleid werkt aan een ding. Omdat je focus door deze setting groter wordt kan je dieper opgaan in je werk. Bij oppervlakkig werk raak je steeds kort je werk aan maar ga je niet de diepte in waardoor je de focus mist om echt inhoudelijk op te gaan in de materie van je werk.

Apen werk bestaat uit nutteloze diverse taken. Deze taken zijn meestal saai en vereisen weinig hersenactiviteit. Het soort werk dat ermee gemoeid is, is enigszins professioneel, maar nog steeds eentonig en dom. Dit werk is vergelijkbaar aan wat Cal Newport oppervlakkig werk noemt.

Het is goed om je dagen zo in te richten dat je het diep werk doet wanneer je mentaal fit bent en je apen werk overlaat voor de momenten dat je energie laag is. 

De microles van vandaag is; wanneer je jouw meesterwerkdagen samenstelt en jouw mentale energie afstemt op de juiste taak, onderzoek dan waar de tijdsblokken van het soort werk passen. 

Zoek dat uit en optimaliseer jouw systeem.

Categorieën
Knowledge to Go

#38 Een handige motivatie rekenmachine

#38 Knowledge to Go

The Procrastination Equation – Boek van Piers Steel

Piers Steele is een vooraanstaand onderzoeker. Na honderden studies over motivatie te hebben geanalyseerd, bedacht hij een kleine vergelijking om de essentie van motivatie vast te leggen. Het is een beetje abstract op het eerste gezicht, maar het is de moeite waard om het eigen te maken zodat we het kunnen gebruiken als een van onze tools. Ik raad aan om de vergelijking bij de hand te houden en het vaak te gebruiken om te zien waar je motivatie afneemt en hoe je het sterker kunt maken.

De vergelijking: M = V x W / I x V

Motivatie = Verwachting maal Waarde gedeeld door Impulsiviteit maal Vertraging.

Het eerste dat opvalt voor de niet-wiskundige onder ons: als je meer motivatie wilt, kun je maar beter een grote teller en een kleine noemer hebben. Met andere woorden, we moeten onze verwachting en waarde opkrikken terwijl we onze impulsiviteit en vertraging verminderen.

Verwachting. Dat is een ongemakkelijk woord voor vertrouwen. Je moet verwachten dat je je doel tot leven kunt brengen. Je moet WETEN (!!!) dat je het kunt.

Nu kun je wel of niet je doel bereiken, maar je moet in je ziel weten dat het niet alleen mogelijk is, maar dat je denkt dat je het kunt. Als je dat niet voelt, moet je ofwel je doel vereenvoudigen totdat je het kunt, of je zelfvertrouwen opbouwen zodat je het kunt.

Waarde. Als ik deze vergelijking zou schrijven, zou ik hier beginnen. Voordat we ons afvragen of we echt denken dat we het kunnen hebben, moeten we ons afvragen of we het echt (!) Willen.

Ons verlangen moet extreem hoog zijn. Napoleon Hill noemde dit vroeger een “brandend verlangen”.

Dus snelle pauze.

Wat wil je bereiken in je leven? Wil je dat echt heel graag?

Is je motivatie hoog genoeg?

Is dit niet het geval, check dan in. Ga dan op zoek naar iets dat je ECHT wilt? En zo ja, geloof je ECHT dat je het kunt hebben? Geloof je dat niet, dan zeggen de wetenschap en mijn ervaring (test het !!) dat je motivatie zwak zal zijn.

Pas die twee variabelen aan, zodat je een zeer hoge mate van duurzame motivatie krijgt.

Nu voor de dingen die de motivatie aantasten.

Impulsiviteit. Kan je jouw aandacht richten op wat het belangrijkste is? Of merk je dat je constant wordt afgeleid door de laatste push-notificatie of e-mailwaarschuwing of een ander glimmend object?

Hoe hoger jouw impulsiviteitsniveau is, hoe lager je motivatie zal zijn. We moeten echt goed worden in het verminderen / elimineren van alle afleidingen en het diep werk doen dat ons vooruit zal helpen.

Vertraging. Een andere geweldige manier om de motivatie te ondermijnen, is door het doel super ver weg te maken. Die vertraging helpt niet.

Oplossing?

Creëer microdoelen (vandaag!) Die je de kans geven om een ​​constante stroom van micro-overwinningen te creëren. Dit is de PERFECTE manier om het vuur aan te wakkeren terwijl je elke dag succesvol werkt naar je doelen.

Nogmaals, die formule klinkt misschien te abstract om bruikbaar te zijn, maar naar mijn ervaring is hij ongelooflijk krachtig. Als mijn motivatie afneemt, vind ik het heerlijk om een ​​stuk papier te pakken en de vergelijking op te schrijven – zodat ik op zoek kan gaan naar kleine manieren om elke variabele te optimaliseren om mijn motivatie op te krikken. Het werkt.

Categorieën
Knowledge to Go

#34 Het 80/20-principe

#34 Knowledge to Go

The 80/20 Principle – Boek van Richard Koch

Er was eens (1897 om precies te zijn), een Italiaanse econoom genaamd Vilfredo Pareto die  rijkdom en inkomensverdeling studeerde in Engeland. Hij ontdekte dat een klein percentage van de individuen het grootste deel van het land en de rijkdom bezat.

In feite had 20% van de bevolking 80% van de rijkdom en het inkomen in handen.

Bij nadere analyse zeggen ze dat hij ontdekte dat dit principe niet alleen gold in verschillende landen en verschillende tijdsperioden, maar ook in plaatsen zoals zijn tuin – waar hij ontdekte dat 20% van zijn peulen 80% van de erwten opleverden die waren geoogst!

Sinds onze vriend Vilfredo de trend identificeerde, zijn veel onderzoekers bezig geweest met het aanwijzen van enkele bijkomende moderne toepassingen.

Hier zijn een paar leuke:

– 20% van je tapijt krijgt waarschijnlijk 80% van de slijtage

– 20% van de straten zorgen voor 80% van het verkeer

– 20% van de bierdrinkers consumeert 80% van het bier

OK. Dus dat is allemaal leuk, maar hoe is het relevant voor ons?

Nou, dezelfde verhoudingen zijn meestal van toepassing op de rest van ons leven. Kortom, voor onze doelen: 20% van je gedrag is waarschijnlijk verantwoordelijk voor 80% van het succes in je leven.

De truc?

IDENTIFICEREN welke 20% dat is!!!

Zoals Richard Koch ons vertelt: “20% van wat we doen leidt tot 80% van de resultaten; maar 80% van wat we doen, leidt tot slechts 20%. We verspillen 80% van onze tijd aan resultaten van lage waarde. “

Dit leidt tot de volgende aanbeveling: “kalmeer, werk minder en richt je op een beperkt aantal zeer waardevolle doelen waarbij het 80/20-principe voor je zal werken.”

Dus, welke “essentiële paar” dingen doe je die jou het meeste voordeel opleveren?

Ik kan bijvoorbeeld de paar belangrijke dingen die ik doe identificeren die mij het meeste opleveren:

1. Een digitale zonsondergang helpt mij een goede nachtrust te krijgen.

2. Mijn Diep Werk tijdblokken in de ochtend dat in feite een productieve dag garandeert.

3. Mijn trainingen in de ochtendroutine waar ik energie van krijg.

Deze drie belangrijkste gedragshandelingen zijn letterlijk (!) De drijvende kracht achter het grootste deel van mijn beste werk.

Minstens 80/20.

De opdracht van vandaag is: hoe zit het met jou?

Wat zijn jouw DRIE belangrijkste gedragshandelingen die jou het meest helpen bij het creëren van jouw beste werk?

1. ____________________________________________________

2. ____________________________________________________

3. ____________________________________________________

Concentreer je op die drie in de 80-20-stijl!

Categorieën
Knowledge to Go

#27 Zeno’s Paradox

#27 Knowledge to Go

Counterclockwise – Boek van Ellen Langer

Vandaag wil ik stilstaan bij hoe Ellen Langer denkt dat we het prachtige proces van het ontdekken van ons (onkenbare!) Potentieel moeten benaderen.

Ooit gehoord van Zeno’s Paradox?

We zullen er straks meer over praten, maar ze zegt dat we het moeten omdenken.

“Ooit de optimist in de ogen van anderen, maar de realist in de mijne, heb ik een eenvoudig, positief gebruik van dit denken gevonden dat ik de Omgekeerde Zeno-strategie noem. Het stelt dat er altijd een stap is die klein genoeg is om van waar we zijn om ons te brengen naar waar we willen zijn. Als we die kleine stap zetten, is er altijd een andere stap die we kunnen nemen, en uiteindelijk wordt een doel waarvan wordt gedacht dat het te ver is om te bereiken, haalbaar. “

Allereerst een leuke historische opmerking: deze Zeno is niet onze geliefde Zeno die het stoïcisme heeft gesticht. De heer Stoic Zeno stond bekend als Zeno van Citium. De paradox van de heer Zeno stond bekend als Zeno van Elea. Dus dat is een andere Zeno.

Zeno’s paradox.

Het basisidee is: Zeno van Elea zei dat als je de helft van de afstand aflegt tussen waar je bent en waar je wilt zijn, je er nooit zult komen.

OMDENKEN

Ellen Langer keert die logica om door ons te vertellen dat er altijd (let op: ALTIJD !!) een kleine stap is die we kunnen zetten in de richting van onze doelen.

Als we die kleine stap zetten, is er altijd een andere stap die we kunnen nemen. Ga door met dat proces en het doel dat zo onmogelijk onbereikbaar voelde, wordt mogelijk.

Misschien voelt het afvallen van 50 kilo bijvoorbeeld onmogelijk. Maar kun je 1 kilo verliezen?

Welke kleine babystappen zou je kunnen nemen om die ene kilo te verliezen? Want als je dat kunt, kun je nog een en nog een verliezen … en eerder dan je misschien denkt, heb je het “onmogelijke” mogelijk gemaakt.

Dit is gekoppeld aan een ander GROOT IDEE waar Ellen Langer vaak op terugkomt.

Ze vertelt ons dat we onze gezondheid (en verschillende aspecten van ons leven) op een continuüm moeten zien. We zijn niet ‘gezond’ of ‘ziek’. Het is nooit zo binair. Het is altijd een continuüm waarin we in bepaalde mate meer of minder gezond of ziek zijn.

En als we het door die lens bekijken, kunnen we meer opmerkzaamheid in ons leven brengen en zien hoe kleine veranderingen in ons gedrag tot grote resultaten kan leiden.

Onderschat nooit de kracht van kleine stapjes

Welke kleine stapjes kan jij vandaag maken?

Categorieën
Knowledge to Go

#16 Diep werk

#16 Knowledge to Go

Deep Work – Boek van Cal Newport

Dit is mijn GO TO boek voor inspiratie over productiviteit: Deep Work. Cal Newport heeft een heel groot brein. Hij behaalde zijn doctorandus bij MIT (een top universiteit in Amerika) en hij is hoogleraar computerwetenschappen aan Universiteit Georgetown.

Cal vertelt ons dat we ofwel diep werk kunnen doen, ofwel dat we oppervlakkig werk kunnen doen.

Diep Werk, zegt hij, wordt tegelijkertijd zeldzamer en waardevoller. Terwijl de meeste mensen rondfladderen van de ene oppervlakkige taak (e-mail / telefoontje / reactief dit of dat) naar de andere, trekken maar weinigen van ons de stekker uit de techniek en sluiten we onszelf op in een bubbel van focus waar we echt indrukwekkend Diep Werk kunnen doen.

In hoeverre gaat dit jou goed af?

Cal heeft een vergelijking die echt de moeite waard is om te internaliseren:

→ Geproduceerd werk van hoge kwaliteit = bestede tijd x intensiteit van focus

CAL NEWPORT

Wil je jouw beste werk doen in een zeer efficiënte periode? Krik dan de intensiteit (!) Van je focus op. Hoe? Via Diep Werk.

Dit is de tip van vandaag over hoe je dit idee in jouw leven kan toepassen:

Schakel alles uit. Geef jezelf een blok tijd om niets anders te doen dan Diep Werk. Herhaal dat morgen. En dan weer. En opnieuw. En opnieuw. Ga elke dag diep met je werk!

Categorieën
Knowledge to Go

#14 Romeinse dagen en hedendaagse ritmes

#14 Knowledge to Go

Homo Deus – Boek van Yuval Noah Harari

De Romeinse dagen bestonden uit avond- en ochtendblokken met uren van 45 tot 75 minuten. Seneca vertelt ons dat de Romeinse senaat hun eigen productiviteitsritueel had.

Blijkbaar zouden ze na hun tiende uur (16:00 uur) niets belangrijks introduceren. 

Het is zelfs zo dat heel lang geleden nog voordat zonnewijzers werden geïntroduceerd in 263 voor Christus, de Romeinen hun dagen in twee delen splitste: voor de middag en na de middag. In hun taal: ante meridiaan en post meridiaan.

Dat is waar de afkortingen “AM” en “PM” vanuit zijn ontstaan.

Toen ze de goede oude zonnewijzer adopteerden, verdeelden ze hun dagen in 12 uur.

Zonsopgang tot zonsondergang = 12 uur. Maar ze gebruikten toen geen 60 minuten per uur.

Ze pasten afhankelijk van het seizoen het aantal minuten in het uur aan. Met een mediterrane breedtegraad hadden hun winters slechts 9 uur daglicht van zonsopgang tot zonsondergang en hun zomers hadden er 15.

Dus hun ‘uur’ in de winter was slechts 45 minuten, terwijl hun uur in de zomer ongeveer 75 minuten lang was.

Dit is om een ​​aantal redenen geweldig.

Ten eerste: zoals Yuval Noah Harari ons eraan herinnert, zijn veel van de dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen (zoals 60 minuten uren en het internet) niet natuurlijk, noch onvermijdelijk (noch onveranderlijk).

Ten tweede: ik denk dat we die flexibele Romeinse tijdregistratie kunnen gebruiken voor onze eigen creatieve- en productiviteitstijdblokken door de duur van onze tijdsblokken af te stemmen op de seizoenen.

Werk jij al met een schema waarin je structureel tijdsblokken inzet om je werk te doen? Mocht je dat nog niet doen, dan heb ik een belangrijk tip voor je; begin klein. Tijdsblokken waarin je onafgeleid werkt zijn MEGA goed voor je productiviteit.

Door op consistente basis in tijdblokken met focus te werken creëren je ritmes in het leven. En als die ritmes afgestemd zijn op de natuur, ben je helemaal in sync en zal het je minder moeite kosten om het ritmegevoel voor lang vol te houden. 

Het oude idee van de Romeinen kunnen we in onze moderne tijd gebruiken door te leren ritmes in sync met de natuur te ontwikkelen. Kijk vandaag naar hoe jij je leven hebt ingericht om te onderzoeken of jouw ritmes jou optimaal dienen.